Słownik polsko-norweski KERNERMAN

Wyszukiwanie

uspokajać

uspɔkajaʨ
verb t

uspokoić

uspɔkɔiʨ
verb t perf

  1. czynić spokojniejszym - berolige
    • uspokoić dziecko - berolige et barn

uspokoić się

uspɔkɔiʨ ɕɛ
verb r perf

uspokajać się

uspɔkajaʨ ɕɛ
verb r

  1. uciszać się - roe seg
    • Wiatr się uspokoił. - Vinden har roet seg.
  2. odzyskiwać spokój - roe seg ned
    • Nie mogła się uspokoić po wypadku. - Hun kunne ikke roe seg ned etter ulykken.

Musisz być zalogowany, aby korzystać z testera słówek.

Każde sprawdzane w słowniku hasło możesz dodać do testera, a później powtarzać sobie w nim cały dodany przez Ciebie materiał.

Dodaj do testera

Zauważyłeś jakiś błąd? Poinformuj nas mailem na adres [email protected].