Słownik norwesko-polski KERNERMAN

Wyszukiwanie

kapitulere

kɑpɪtʉ'leːɾə
verb i v2

  1. overgi seg (til fienden), gi tapt - kapitulować [perf skapitulować]
    • En stat kapitulerer i krig. - Kraj skapitulował w wojnie.
    • Sykkelrittet ble for tøft, og han måtte kapitulere. - Przejażdżka rowerowa była zbyt intensywna i on musiał skapitulować.

Musisz być zalogowany, aby korzystać z testera słówek.

Każde sprawdzane w słowniku hasło możesz dodać do testera, a później powtarzać sobie w nim cały dodany przez Ciebie materiał.

Dodaj do testera

Zauważyłeś jakiś błąd? Poinformuj nas mailem na adres [email protected].