Słownik norwesko-polski KERNERMAN

Wyszukiwanie

brekke

'bɾekə
verb t brekker - brakk - brukket

  1. få til å bli brukket, bryte - przełamywać [perf przełamać]
    • brekke en kvist i to - przełamać gałąź na dwie
  2. om kroppsdel: få brukket - łamać [perf złamać]
    • brekke benet/armen - złamać nogę/rękę

brekke

verb i

  1. bli brukket - pękać [perf pęknąć]
    • Kvisten brakk. - Gałąź pękła.

brekke

verb r brekte - brekt

  1. få brekninger, kaste opp - wymiotować [perf zwymiotować]
    • Han brekte seg av stanken. - On zwymiotował od fetoru.

Musisz być zalogowany, aby korzystać z testera słówek.

Każde sprawdzane w słowniku hasło możesz dodać do testera, a później powtarzać sobie w nim cały dodany przez Ciebie materiał.

Dodaj do testera

Zauważyłeś jakiś błąd? Poinformuj nas mailem na adres [email protected].