Lekcja 3

W tej lekcji nauczysz się:

W zakresie słownictwa

  • Liczb

W zakresie gramatyki:

  • Liczby mnogiej rzeczowników

LICZEBNIKI

1
en / ei / ett
2
to
3
tre
4
fire
5
fem
6
seks
7
sju / syv
8
åtte
9
ni
10
ti
11
elleve
12
tolv
13
tretten
14
fjorten
15
femten
16
seksten
17
sytten
18
atten
19
nitten
20
tjue / tyve
30
tretti / tredve
40
førti
50
femti
60
seksti
70
sytti
80
åtti
90
nitti
100
ett hundre
1000
ett tusen

Czasami używany jest też inny system tworzenia liczebników od 21 do 99, w którym najpierw podaje się rząd jedności, następnie dodaje się spójnik OG a później rząd dziesiątek. Przy tym sposobie należy użyć liczebników syv, tyve i tredve.

35 – femogtredve¨
87 –syvogåtti
23 – treogtyve

Liczebniki powyżej 100
Tworząc liczebniki powyżej 100 wstawiamy OG pomiędzy rzędem setek i dziesiątek. Liczebniki hundre i tusen nie mają liczby mnogiej – posiadają ją natomiast liczebniki million i milliard
million - millioner
milliard - milliarder

345 – tre hundre og førtifem
567- fem hundre og sekstisju
4342 – fire tusen tre hundre og førtito

 

Kolejne dwa ćwiczenia pomogą Ci przećwiczyć liczebniki.




 

Posłuchaj dialogu

T:Jeg går til butikken. Trenger du noe?
J:Kjøper du bananer?
T:Selvsagt, noe annet?
J:Og kanskje en flaske mineralvann.
T:Ingen problem.


Selgerske: Vær så god!
Thomas: Har du bananer?
S:Ja! Hvor mange?
T:Fire, takk.
S:Noe annet?
T:Ja. Jeg tar også en flaske mineralvann og kanskje to boller. Hvor mye koster det?
S:De koster 10 kroner per stykket.
T:OK
S:Det blir 45 kroner til sammen.


 

Jeg går til butikken.
Idę do sklepu.
 
trenge
potrzebować
 
noe
coś
 
kjøpe
kupować
 
en banan
banan
 
selvsagt
oczywiście
 
noe annet
coś jeszcze, coś innego
 
ei flaske
butelka
 
et mineralvann
woda mineralna
 
ingen problem
nie ma problemu
ei selgerske
sprzedawczyni
 
vær så god
proszę
ha
mieć
 
hvor mange
ile (dla rzeczowników policzalnych)
takk
dziękuję (używamy również prosząc o coś w sklepie czy restauracji)
 
ta
brać
 
også
również
 
en bolle
bułka słodka
 
hvor mye
ile (dla rzeczowników niepoliczalnych, również przy pytaniu o cenę)
et stykke
sztuka
 
ei krone
korona
 
til sammen
łącznie
 

 

 
LICZBA MNOGA RZECZOWNIKA
W dialogu trzy rzeczowniki zostały użyte w liczbie mnogiej. Liczbę mnogą w formie nieokreślonej najczęściej tworzy się poprzez dodanie do rzeczownika końcówki –ER lub samego –R jeśli kończy się on na nieakcentowane E.

l.pojedyncza
 
l.mnoga
en banan
bananer
en bolle
boller
ei krone
kroner

 Jeśli rzeczownik kończy się na akcentowane E, wtedy w formie nieokreślonej dodaje się całą końcówkę  -ER

l.pojedyncza
 
l.mnoga
en skje
skjeer

Rzeczowniki kończące się krótką samogłoską i spółgłoską M mają w liczbie mnogiej podwójne M.

l.pojedyncza
 
l.mnoga
en sykdom
sykdommer

 

Rzeczowniki kończące się na –EL i –ER tracą E a ewentualne podwójne spółgłoski zostają wtedy zredukowane do jednej.

l.pojedyncza
 
l.mnoga
en sykkel
sykler
en regel
regler   

Część rzeczowników zachowuje w formie nieokreślonej liczby mnogiej taką samą formę. Dotyczy to zwykle jednosylabowych rzeczowników w rodzaju nijakim.

l.pojedyncza
 
l.mnoga
et rom
rom
et barn
barn
et hus
hus

 Z czasem poznamy też (niestety) rzeczowniki, które tworzą liczbę mnogą w sposób zupełnie nieregularny.

Słownik na stronie slownik-norweski.pl podaje liczbę mnogą dla rzeczowników nieregularną.
Liczbę mnogą wszystkich rzeczowników można sprawdzić w największym słowniku norweskim - bokmålsordboka, który polecamy. Szczególnie po osiągnięciu wyższego stopnia wtajemniczenia w język norweski stanie się on najlepszym i najbardziej wiarygodnym źródłem informacji.

http://nob-ordbok.uio.no/perl/ordbok.cgi

Liczbę mnogą sprawdzamy, klikając na literkę wskazującą rodzaj rzeczownika.

Na razie, w tym zadaniu poćwicz z rzeczownikami tworzącymi liczbę mnogą na jeden z dwóch wyżej opisanych sposób (końcówka -ER lub brak końcówki)

 Kolejne dyktando pomoże potrenować nie tylko liczebniki, ale też liczbę mnogą i znajomość rzeczowników.


 

Litera "å" zawsze wymawiana jest jak polskie "o". Zwróć uwagę na wyrazy

åtte
 
åtti
 
år
 
også
 
 

Litera “o” może być wymawiana jako “o” lub “u”. Pierwsza opcja wymowy występuje zwykle przed zbitką dwóch spółgłosek (różnych lub tych samych).

kopp
 
koste
 
bolle
 

Sprawa jednak może być momentami bardziej skomplikowana. Zwykle nie liczą się spółgłoski nieme, jak w wyrazie "bord", lub sąsiadujące spółgłoski w zrostach jak w wyrazie "fjorten". W tych i pozostałych przypdakch słychać "u"

fjorten
 
bord
 
rom
 
stol
 
krone
 


Wykonaj ćwiczenie, w którym należy wybrać właściwą wymowę słów. Wymowę sprawdź w słowniku.



POWTÓRKA