Słownik polsko-norweski KERNERMAN

Wyszukiwanie

rozbić

rɔzbiʨ
verb t perf

rozbijać

rɔzbijaʨ
verb t

  1. tłuc - knuse
    • rozbić szybę - knuse en rute
  2. fig
    • rozbić rodzinę - splitte familien
    • rozbić namiot - slå opp et telt

rozbijać się

rozbijać ɕɛ
verb r

rozbić się

rɔzbiʨ ɕɛ
verb r perf

  1. tłuc się - knuse
    • Filiżanka rozbiła się o podłogę. - Koppen knuste i gulvet.
    • rozbić się w drobny mak - stłuc się na drobne kawałki - knuse til pinneved
  2. o samolocie: ulec wypadkowi - styrte
    • Samolot rozbił się przy lądowaniu. - Flyet styrtet ved landing.

Musisz być zalogowany, aby korzystać z testera słówek.

Każde sprawdzane w słowniku hasło możesz dodać do testera, a później powtarzać sobie w nim cały dodany przez Ciebie materiał.

Dodaj do testera

Zauważyłeś jakiś błąd? Poinformuj nas mailem na adres [email protected].