zaimki osobowe
Zaimki osobowe w formie mianownika | ||
---|---|---|
ja |
jeg |
|
ty |
du |
|
on |
han |
|
ona |
hun |
|
my |
vi |
|
wy |
dere |
|
oni |
de |
Zaimki han i hun używane są tylko dla ludzi. Dla rzeczy używa się det (r.nijaki) i den (r.męski i żeński)
Zaimki osobowe w dopełnieniu
Zaimki osobowe dla wszystkich przypadków innych niż mianownik są w norweskim takie same
w mianowniku |
w dopełnieniu
|
|
jeg |
meg |
|
du |
deg |
|
han |
ham, han |
|
hun |
henne |
|
det |
det |
|
den |
den |
|
vi |
oss |
|
dere |
dere |
|
de |
dem |
|
- Kan du hjelpe meg? (Czy możesz mi pomóc?)
- Han ville snakke med meg. (On chciał porozmawiać ze mną.)
- Han forteller om meg. (On opowiada o mnie.)
- Jeg har en gave til deg. (Mam prezent dla ciebie.)
- Jeg elsker deg. (Kocham cię.)
- Kan du ringe ham? (Możesz do niego zadzwonić?)
- Vi skal forklare ham det. (Wyjaśnimy mu to.)
- Jeg liker henne. (Lubię ją.)
- Jeg kjenner henne ikke. (Nie znam jej.)
- Hun bor hos oss. (Ona mieszka u nas.)
- Han skal reise med oss. (Ona będzie z nami podróżować.)
- Jeg ser dere. (Widzę was.)
- Vi skal besøke dem. (Odwiedzimy ich)